شعری در نکوداشت مقام معلم

 —تقدیم به تمامی تلاشگران عرصه تعلیم و تربیت –

دستهایت می فشاند بذر مهـــر                روی پاکت می درخشد همچو مهر

با کلامت عشق می گیردحیات                 من اسیر جهـــل وتوباب نجــــات

تو به من گفتی زذلت دور باش                  دشمن نیــــرنگ و ظلم و زور باش

با الف ایمـــــان به من آموختی                 جـــان من پروانه کردی ســـوختی

شعله ای از عشق حق در من زدی            آتش مهـرش در این خرمن زدی

تو مرا بردی به سوی آسمـــان                  تا فضــای بیکران کهکشـــــان

سرخط من در کتــــاب زندگی                   رهـــبر من در مسیر بنـــــدگی

روشنایی بخش تاریکی جهــــل              می شود سختی برایم با تو سهــل

دست بردارم به درگاه خــــــدا                    تانسازد قلبم از مهرت جــــــــدا

گشته ام بر موج عشق تو اســـــیر              سایه مهـــــــر از سر من برمگیر

ای گل بستان علم ای مهـــــربان                کی توان بنمود وصفت را بیــــان

نور حق بر قلب تو تابنــــــده باد                   جان ما از نور مهــــــرت زنده باد

هر بلا ازجسم پاکــــــت دور باد                   چشم بد خواهــــــان تو بی نور باد

                           سراینده : محمدرضادفتری

مربی پرورشی مدرسه راهنمایی شهید آیت